Amerykański Orzeł to niewątpliwie najpopularniejsza moneta bulionowa w USA. Do tej pory wybito jej ponad 30 milionów! Jakość monety gwarantuje Kongres Stanów Zjednoczonych – swoją akceptację przyznał jej w 1986 roku.
Historia Amerykańskiego Orła sięga roku 1798, kiedy zaczęto wybijać złotą dwudziestodolarówkę zwaną „Double Eagle”. Jednak emisję wstrzymano po 135 latach ze względu na dewaluację dolara względem złota. Obecna wersja emitowana jest od roku 1986 przez US Mint. Amerykańska Mennica postanowiła stworzyć konkurencję dla popularnych monet bulionowych - Kanadyjskiego Liścia Klonowego czy Krugerranda.
„Double Eagle” był monetą obiegową, Amerykański Orzeł jest legalnym środkiem płatniczym przy spłacie długów publicznych i prywatnych na terenie USA.
Do produkcji monety wykorzystywane jest 22-karatowe złoto, choć nie tylko. Monety zawierają domieszki stopów srebra i miedzi. Dokładny procentowy skład to: złoto - 91,67%, srebro - 3%, miedź - 5,33%. Moneta o jednej uncji złota ma zatem wagę całkowitą 33,930 gramów. Zastosowanie innych metali sprawia, że monety są bardziej odporne na uszkodzenia i trudniejsze do podrobienia (trudno uzyskać dokładnie taki sam stop). Warto też zaznaczyć, że rząd USA zapewnia, że do produkcji monet wykorzystywane jest tylko złoto pochodzące z krajowych złóż.
Amerykański Orzeł dostępny jest w kilku opcjach wagowych. Oczywiście odpowiadające im nominały są umowne, gdyż w żaden sposób nie odpowiadają zastosowanemu do ich wybicia złotu. Jednouncjowa moneta to nominał 50 dolarów, 1/2 uncji to 25 dolarów, 1/4 uncji – 10 dolarów i najmniejsza o wadze 1/10 uncji złota to 5 dolarów.
Wzór monety pozostaje niezmienny od 1986 roku, a więc od początku emisji. Awers nawiązuje do monet bitych w latach 1907-1933 i projektu Augustusa Saint-Gaudensa. Przedstawiono na nim „Lady Liberty”, czyli personifikację wolności, kroczącą z atrybutami pokoju: gałązką oliwną oraz pochodnią. U jej stóp widać budynek Kapitolu, a wokół umieszczono gwiazdy odpowiadające liczbie stanów.
Rewers natomiast przedstawia lądującego w gnieździe orła, wokół którego umieszczono amerykańskie maksymy w duchu Deklaracji Niepodległości: „In God We Trust” oraz „E pluribus unum” (Z wielu jeden).
Do grona najpiękniejszych i najbardziej znanych monet bulionowych należy także Britannia. Brytyjska Mennica Królewska emisję monety z rzymską personifikacją obszaru Królestwa rozpoczęła w 1987 roku. Od tamtej chwili ma ona status złotej monety bulionowej.
Britannia posiada także status pełnoprawnego środka płatniczego w Wielkiej Brytanii i rządową gwarancję wagi i czystości złota, dzięki czemu cieszy się dużym zaufaniem inwestorów.
Moneta emitowana jest obecnie w złocie, srebrze i platynie, w wielu różnych nominałach. Oczywiście pierwsza była złota Britannia – wykorzystywano 22-karatowe złoto o próbie 917 z domieszką srebra, a po 2013 roku 24-karatowe złoto w próbie 999,9. Dziś dostępne są nominały: 1 uncja (100 funtów), 0,5 uncji (50 funtów), 0,25 uncji (25 funtów), 0,1 uncji (10 funtów), 0,05 uncji (5 funtów), 0,025 uncji (50 pensów), a także 5 uncji (500 funtów).
Srebrne monety pojawiły się w 1997 roku. Do 2012 wykorzystywano próbę 958, a później 999. Nominały to 1 uncja (2 funty), 0,5 uncji (1 funt), 0,25 uncji (50 pensów), 0,1 uncji (20 pensów), 0,05 uncji (10 pensów), a także 5 uncji (10 funtów).
Najkrócej na rynku jest platynowa moneta. Pierwszy raz wybito ją w 2018 roku. Dostępne są tylko dwa nominały – 1 uncja (100 funtów) i 1/10 uncji (10 funtów).
Ciekawostką jest, że w okresie produkcji zmieniała się średnica i grubość monety. Początkowo było to odpowiednio 32,69 i 2,79 mm, ale jedna emisja w 2013 r. była znacznie większa, a cieńsza – odpowiednio 38,61 i 1,80 mm. Od 2014 roku powrócono do pierwotnych wymiarów.
Po raz pierwszy wizerunek rzymskiej personifikacji obszaru Królestwa, znany jeszcze z czasów Cesarstwa Rzymskiego, Mennica Królewska na oficjalnych monetach Wielkiej Brytanii wykorzystała w 1672 roku.
Awers monety przedstawia postać Britanni. Warto wiedzieć, że w każdym roku bicia nieco zmienia się poza w jakiej jest przedstawiana, co nadaje monecie także wartość kolekcjonerską. Wokół niej umieszczana jest nazwa monety, rok wydania i zawartość złota.
Rewers – co nikogo nie zaskoczy w przypadku monet Królewskiej Mennicy – przedstawia wizerunek Królowej Elżbiety, autorstwa Ian Ranka-Broadleya, opatrzony podpisem: „Elżbieta II, panująca z łaski Bożej, Obrończyni Wiary”. Umieszczono tam także nominał.
