Opis srebrnej monety Maria Skłodowska-Curie
Moneta upamiętniająca Marię Skłodowską-Curie, wybita w hołdzie jednej z najwybitniejszych naukowczyń w historii, dwukrotnej laureatce Nagrody Nobla i pionierce badań nad promieniotwórczością. Wyjątkowe numizmatyczne wydanie podkreśla jej nieoceniony wkład w rozwój fizyki i chemii, a także jej przełomowe odkrycia, które zmieniły oblicze nauki i medycyny. Moneta stanowi doskonały wybór zarówno dla kolekcjonerów, jak i miłośników nauki. Symbolizuje inspirację, determinację i niezłomność w dążeniu do poznania praw natury.
Wygląd srebrnej monety Maria Skłodowska-Curie
Numizmat przedstawia wizerunek Marii Skłodowskiej-Curie w klasycznej, eleganckiej stylistyce, podkreślającej jej niezwykłą rolę w świecie nauki. Na awersie widnieje popiersie słynnej uczonej, ukazane w sposób podkreślający jej powagę i skupienie. W tle umieszczony został układ okresowy pierwiastków, jako nawiązanie do jej pracy badawczej, ze szczególnym podkreśleniem polonu i radu, za którymi odkryciem stoi. Ich symbole stanowią szczególny element projektu, podkreślając promieniotwórczy charakter badań noblistki – w tym celu zostały pokryte farbą fluorescencyjną. Rewers monety tradycyjnie zawiera nominał, rok wydania oraz oficjalne oznaczenia emitenta. Uzupełnieniem wydania jest specjalne etui, zaprojektowane tak, by podkreślić hołd jednej z najwybitniejszych postaci w historii nauki.
Rys historyczny
Moneta została wyemitowana jako druga pozycja w serii Polskie Noblistki, która ma na celu uhonorowanie wybitnych Polek, mających w swoim dorobku Nagrodę Nobla. Pierwszą monetą w tej kolekcji była emisja poświęcona Wisławie Szymborskiej. Wybór Marii Skłodowskiej-Curie jako motywu monety podkreśla jej globalne znaczenie i wpływ na rozwój nauki, a także stanowi hołd dla jej osiągnięć, które inspirują kolejne pokolenia.
Maria Skłodowska-Curie była wybitną polsko-francuską fizyczką i chemiczką, pionierką w dziedzinie badań nad promieniotwórczością. Jako pierwsza kobieta otrzymała Nagrodę Nobla i pozostaje jedyną osobą nagrodzoną Noblem w dwóch różnych dziedzinach nauk ścisłych. W 1903 roku, wraz z mężem Pierre'em Curie i Henri Becquerelem, otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za badania nad promieniotwórczością. W 1911 roku została laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za odkrycie dwóch nowych pierwiastków: polonu i radu.
Wydanie monety jest hołdem dla tej niezwykłej naukowczyni, której odkrycia miały ogromny wpływ na rozwój nauki i medycyny.
Producent
Historia Mennicy Polskiej jest długa i burzliwa. Sięga reformy monetarnej przeprowadzonej przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1766 roku. Wtedy, jeszcze jako Mennica Warszawska, rozpoczęła swoją działalność, a na pamiątkę tych wydarzeń 10 lutego ustanowiono święto mennicze – Dzień Mincerza.
Po wydarzeniach związanych m.in. z rozbiorami i Księstwem Warszawskim, mennica wznowiła działalność w 1924 roku jako Mennica Państwowa, a nowoczesne maszyny sprowadzono z Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec. W okresie II wojny światowej i okupacji została częściowo zniszczona, a jej zbiory zrabowane przez wojska niemieckie. Po wojnie, do 1964 roku, mennica wybiła ponad 1,84 miliarda złotych, czyli niemal tyle, ile powstało od początku 1766 roku do 1944 roku.
W 1994 roku mennica została przekształcona w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, a w 2005 roku zmieniono nazwę spółki na obecną: Mennica Polska Spółka Akcyjna.
Aktualnie jest ona uznawana za jedną z najbardziej zaawansowanych technologicznie mennic na świecie, to wiodący producent monet i numizmatów w Polsce oraz Europie. Od 1998 roku notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych. Jako jedyna bije monety inwestycyjne, kolekcjonerskie oraz okolicznościowe na zamówienie Narodowego Banku Polskiego. Produkuje także m.in. monety obiegowe dla Dominikany, Armenii i Ukrainy, a monety kolekcjonerskie dla Armenii, Białorusi, Ukrainy i Cypru.
Mennica Polska jest również wyłącznym producentem polskich pieczęci urzędowych z godłem państwowym, a także polskich pieczęci tłumaczy przysięgłych.
